Ollie, een kruising van vanalles en nog wat, werd geboren in een asiel.
Vanaf het begin was hij enorm bang: hij durfde zelfs niet uit zijn mandje wanneer wij bij hem waren.
We gaven hem alle liefde en aandacht en na een tijdje begon de pup ons te vertrouwen.
Het bleek een pienter hondje te zijn, dat in een razendsnel tempo kunstjes leerde.
Maar alleen blijven was een ramp: hij jankte onophoudelijk, blafte, sprong op tafel, beet de post in duizend stukjes
en zat volledig onder de stress wanneer we thuiskwamen.
Ten einde raad hebben we Rogier gecontacteerd omdat het zo niet langer kon.
Al snel had hij door wat het probleem was: we gaven Ollie teveel aandacht,
en waren er heel de tijd mee bezig.
Rogier leerde ons dat wij zelf rust moesten geven aan ons hondje, door bijvoorbeeld onze eigen ‘comfort zone’ af te bakenen,
en hem niet heel de tijd aan te halen.
We zijn met Ollie aan de slag gegaan door ons eigen gedragspatroon volledig te veranderen.
Al snel merkten we dat ons hondje veel rustiger werd.
Na een tweetal weken loopt Ollie uitermate rustig aan de lijn, vraagt niet heel de tijd om aandacht,
en kan ondertussen al een paar uur alleen thuis blijven. Ja, zelfs de post blijft heel!
Ongelofelijk dat Rogier onmiddellijk door had wat het probleem was, én ons de tips aanreikte om
op zeer korte termijn vooruitgang te boeken!
Enorm bedankt!
