Onze lieve schapendoes Inca was iets minder lief als ik buiten met haar ging wandelen. Ze viel uit naar iedere hond die we tegenkwamen en heeft de hond van mijn broer zelfs een piercing in haar oor bezorgd! Eigenlijk heeft ze gewoon totaal geen vertrouwen in andere honden en de aanval is in haar ogen de beste verdediging. We hebben al veel cursussen gedaan, die ze eigenlijk heel goed deed, maar ze bleef uitvallen naar andere honden. De aanpak van veel voer erin stoppen of constant speeltjes aanbieden werkte absoluut niet.
Na lang zoeken kwam ik op de website van Rogier terecht en ik heb hem gelijk een mail gestuurd. De dinsdag erop kwam hij al langs en ging hij met Inca aan de slag. Eerst wilde hij zien hoe ik het uitvallen aanpakte. We moesten even zoeken naar een hond buiten, maar al snel vonden we een blaffende hulp. Inca viel gelijk uit en ik pakte het natuurlijk verkeerd aan. Rogier nam haar over en liet zien wat ik wel kon doen. Gelijk stopte Inca’s gedrag en werd ze kalm en onderdanig. Dit wilde ik ook kunnen!
Gelukkig mocht ik het daarna proberen en het ging geweldig. We waren zo rustig dat zelfs de blaffende hond stopte met lawaai maken. Daarna hebben we samen met Inca en Bas een heel stuk gewandeld en uiteindelijk liep ze dicht naast Bas, heel rustig, zonder uit te vallen. Ik wist niet wat ik meemaakte! Rogier gaf ook nog veel tips over hoe we in huis met haar moesten omgaan, Inca liep mij bijvoorbeeld de hele dag achterna en dat claimen kon ik beter niet toelaten.
Ik ben de dagen erna al flink aan het oefenen, en ik houd in gedachten hoe Rogier zo ongelofelijk kalm en beheerst, zonder woorden, maar gewoon door gebruik te maken van zijn energie, de hond laat zien dat rustig meelopen het enige is wat nodig is. Wij hebben nog best wat stappen te gaan, maar ik loop nu weer zonder spanning buiten en dat was en hele tijd geleden. Dank je wel Rogier voor je wijze lessen!
