Blaffen is voor honden een heel natuurlijke bezigheid, en het is voor hen één van de belangrijkste manieren om te communiceren, op energie en lichaamstaal na. Honden blaffen bij wijze van waarschuwing, om hun roedel en territorium te beschermen. Ze blaffen ook om uiting te geven aan opwinding.
Dit blaffen veroorzaakt zelden ergernis en duurt meestal niet lang. Blaffen wat leidt tot overlast, heeft dan ook altijd dezelfde oorzaak en dezelfde oplossing. Wanneer een hond uitzonderlijk veel blaft, wil dat zeggen, dat hij zich verveelt en op zoek is naar een uitdaging.
1. Het leiden van de roedel
Excessief blaffen geeft altijd aan, dat er een probleem is met mensen, niet met de hond; er is duidelijk iets uit balans met de roedel, waardoor aan de behoeften van de hond niet wordt voldaan. Het blaffen is voor hem de enige manier om te vertellen dat er iets niet goed gaat!
Een overdreven blaffende hond geeft aan, dat hij behoefte heeft aan Beweging, Discipline en Affectie, in die volgorde. Beweging en discipline zorgen voor de lichamelijke en geestelijke uitdaging, waar uw hond zo dringend om vraagt. Affectie -alleen als hij in een kalme, onderdanige staat is – zorgt voor het wenselijke gedrag, zonder het gedrag te belonen dat u niet wilt.
2. De opwinding binnen de perken houden
U bent er ongetwijfeld al ontelbare keren getuige van geweest, dat iemand met een kleine, opgewonden hond die maar niet ophoudt met blaffen, hem tenslotte oppakt om hem hiermee te laten stoppen. Helaas is dit juist de verkeerde benadering. De aandacht en affectie die hij krijgt door opgetild te worden, geeft hem het idee, dat zijn baasje het leuk vindt dat hij zo blafte. Hij wordt dus juist beloond voor ongewenst gedrag!
Dit is een onbedoelde positieve bevestiging, en binnen de kortste tijd heeft u uw hond aangeleerd, dat blaffen iets is wat u waardeert. Dit gedrag komt echter niet uitsluitend voor in boven beschreven situaties. Hoe vaak bent uzelf al niet thuisgekomen en begroet door uw opgewonden, springende, in de rondte draaiende en blaffende hond? En wie van u beantwoordt dit enthousiasme niet met het geven van affectie voor wat u houdt voor blijdschap van uw viervoeter?
Voor hondenliefhebbers is dit tevens één van de moeilijkste dingen om te begrijpen. Wanneer een hond terugkeert naar zijn roedel, wordt hij niet begroet met excessief springen en blaffen. Soms wordt er gesnuffeld en gekwispeld, maar meestal blijft zelfs dát achterwege. Helaas hebben wij mensen de neiging om “iets groots” te maken van onze thuiskomst, waarmee we onze hond in een verkeerde gemoedstoestand brengen.
Wanneer u uw hond op een enthousiaste manier begroet, dan verwacht hij dit gedrag elke keer als u thuiskomt. Dat houdt in, dat terwijl de hond wacht op dat moment, hij vooral daarmee bezig zal zijn en ondertussen gefrustreerd zal worden. En dus, als u ook op een verkeerde manier zou aangeven dat u weggaat, wordt de hond ook opgewonden. De perfecte formule om een blafprobleem te creëren!
3. Oefening en discipline
De oplossing is eenvoudiger dan u denkt. Het begint met voldoende beweging geven aan uw hond, met inachtneming van discipline, door hem opdrachten te geven en hem commando’s te laten uitvoeren. Maar het allerbelangrijkste is, dat u geen ongewenst gedrag beloont, en in het bijzonder geen affectie bij opgewonden gedrag! Beloon uw blaffende hond dus niet.
Maakt u zich geen zorgen. Uw hond zal u niet gemeen vinden als hij niet verwend wordt of niet de hele dag wordt beloond! Uw hond wil uw genegenheid verdienen. Als u hem die kans geeft en de hond merkt uw blijdschap, zal dat voor hem de grootste beloning zijn die er bestaat!
Denkt u dat u hulp nodig heeft met gedrag van uw hond? Rogier Oldenburger geeft gedragstherapie voor honden. Neem gerust contact op om de mogelijkheden te bespreken.
